بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند

بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی‎خورشیدند
از همان لحظه که از چشم یقین افتادند
چشم‎های نگران آینه‎ی تردیدند
نشد از سایه‎ی خود هم بگریزند دمی
هر چه بیهوده به گرد خودشان چرخیدند
چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خود
همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند
غرق دریای تو بودند ولی ماهی‎وار
باز هم نام و نشان تو ز هم پرسیدند
در پی دوست همه جای جهان را گشتند
کس ندیدند در آیینه به خود خندیدند
سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصل‎ها را همه با فاصله‎ات سنجیدند
تو بیایی همه‎ی ثانیه‎ها، ساعتها
از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند
"قیصر امین پور

بیا که بر سر آنم که پیش پای تو میرم

بیا که بر سر آنم که پیش پای تو میرم
ازین چه خوش ترم ای جان که من برای تو میرم
ز دست هجر تو جان می برم به حسرت روزی
که تو ز راه بیایی و من به پای تو میرم
بسوخت مردم بیگانه را به حالت من دل
چنین که پیش دل دیر آشنای تو میرم
ز پا فتادم و در سر هوای روی تو دارم
مرا بکشتی و من دست بر دعای تو میرم
بکن هر آنچه توانی جفا به سایه ی بی دل
مرا ز عشق تو این بس که در وفای تو میرم

بیا وگرنه در این انتظارخواهم مرد

بیا وگرنه در این انتظارخواهم مرد
اگر که بی تو بیاید بهارخواهم مرد
به روی گونه من اشک سالها جاری است
به زیر پای همین آبشار خواهم مرد
خبر رسید که تو با بهار می آیی
در انتظار تو من تا بهارخواهم مرد
نیامدی و خدا آگه است من هر روز
به اشتیاق رخت چند بار خواهم مرد

هزار بار فتادم ز پا و از در لطف

هزار بار فتادم ز پا و از در لطف
تو دست من بگرفتی و کار سامان یافت
چه دردها که ندانستم و دوا کردی
چه غصه ها که ز احسان دوست پایان یافت
شنیده ام که دعا گوی دوستان هستی
به حق، که دعا از تو روح عرفان یافت
هزار عیب درونم، عجب تورا خواهند
الا که دل ز نگاه تو باز ایمان یافت
قفای قافله ات پاشکسته می آیم
دل شکسته دلان ره به کوی جانان یافت

مولای من!

مولای من!

من فقیر نیستم که هیچ نداشته باشم از مودت شما...

اما در این گرداب گناهان بیچاره شده ام...

شرمنده ام از اینکه بارها بدهکار به شما شده ام و باز آمده ام...

راستش را بخواهید کسی جز شما ندارم...

پس به حق مادرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مگذارید بیش از این خجالت بکشم...

عطایم کنید که سخت در فشارم...

در پناه صاحب الزمان​