یارب فرج امامان رابرسان
یارب فرج امامان رابرسان

یارب فرج امامان رابرسان

#آیه_انتظار بزرگترین نعمت پنهان خداوند متعال

#آیه_انتظار

بزرگترین نعمت پنهان خداوند متعال

أ لَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ أَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظاهِرَةً وَ باطِنَةً وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یُجادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ لا هُدی وَ لا کِتابٍ مُنیر؛ [لقمان ۲۰]

آیا ندیدید خداوند آنچه را در آسمان‌ها و زمین است مسخّر شما کرده، و نعمتهای آشکار و پنهان خود را به طور فراوان بر شما ارزانی داشته است؟! ولی بعضی از مردم بدون هیچ دانش و هدایت و کتاب روشنگری درباره خدا مجادله می‌کنند!

راوی از امام کاظم علیه‌السلام درباره این آیه پرسید، حضرت فرمود:

نعمت آشکار، امام آشکار است و نعمت پنهان، امام غایب است. راوی در ادامه پرسید: مگر کسی از ائمه غایب خواهد شد؟ حضرت فرمود: بله، شخص او از چشمان مردم غایب می‌شود؛ ولی یاد او از دل‌های مؤمنان غایب نمی‌شود. او دوازدهمین از ماست و خداوند هر سختی را برای او آسان و هر دشواری را برایش رام و گنج‌های زمین را برایش آشکار و هر دوری را نزدیک و هر گردنکشی را به دستش نابود می‌گرداند. او فرزند سرور کنیزان است که ولادتش بر مردم مخفی می‌ماند و ذکر نام او(م‌ح‌م‌د) برایشان جایز نیست تا اینکه خداوند او را آشکار کند و زمین را پر از عدل و داد نماید آنگونه که از ظلم و ستم پر شده است. [ کمال‌الدین و تمام‌النعمة ج۲ ص ۳۶۸]

#روایت_انتظار شــرط عاقبت بخیــری شیعیـان در کلام امام مهــدی

#روایت_انتظار

شــرط عاقبت بخیــری شیعیـان در کلام امام مهــدی

امام زمان علیه السلام می فرمایند:

والْعاقِبَةُ بِجَمیلِ صُنْعِ اللّهِ سُبْحانَهُ تَکُونُ حَمیدَةً لَهُمْ مَا اجْتَنَبُوا الْمَنْهِیَّ عَنْهُ مِنَ الذُّنُوبِ

با ساخت نیکوى خداوند، فرجام کار، مادامى که شیعیان از گناهان دورى گزینند، پسندیده و نیکو خواهد بود.

شرح حدیث:

این حدیث، بخشى از نامه اى است که امام زمان(علیه السلام) براى شیخ مفید(رحمه الله) مرقوم داشته اند. حضرت مهدی(علیه السلام) به نکته اى مهم اشاره کرده اند که اگر شیعیان ما، عاقبت بخیرى را مى خواهند، سببش لطف و توجّه خاصّ خداوند است؛ پس باید از گناهانى که خداوند متعال از آن ها منع کرده است، اجتناب کنند؛ زیرا هر عملى، اثر مخصوص خود را دارد و نَفْس ما، مطابق کارها، سخنان و حتّى افکارى که داریم، ساخته مى شود. آن کس که از انجام دادن گناه باکى ندارد ـ حال آن گناه کم باشد یا زیاد، کوچک باشد یا بزرگ ـ بداند که حقیقت خود را تیره و تار کرده، شایستگى ورود به جایگاه نور و پاکى را ندارد. یک گناه، آتشى است که در خرمنى مى افتد. انسان سال ها تلاش مى کند و ثواب ها براى خویش فراهم مى آورد، ولى با یک گناه، حاصل عمرى را به هدر مى دهد؛ از این رو، حضرت، در این حدیث، خطر گناه را گوشزد کرده است.

احتجاج، ج٢، ص٣٢۵ ؛ بحارالأنوار، ج۵٣، ص١٧٧، ح٨

شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى

#آیه_انتظار یارانی بی نظیر

#آیه_انتظار

یارانی بی نظیر

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرینَ یُجاهِدُونَ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَلیم؛[مائده ۵۴]

ای کسانی که ایمان آورده‏‌اید! هر کس از شما، از آیین خود بازگردد، (به خدا زیانی نمی‌رساند) خداوند جمعیّتی را می‏آورد که آن‌ها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند. آن‌ها در راه خدا جهاد می‏کنند، و از سرزنش هیچ ملامت‌گری هراسی ندارند. این، فضل خداست که به هر کس بخواهد (و شایسته ببیند) می‌دهد و (فضل) خدا وسیع، و خداوند داناست.

در  تفسیر علی بن ابراهیم آمده است که  این آیه درباره حضرت قائم و اصحابش نازل شده است. [ نور الثقلین ج۱ ص۶۴۱]

امام صادق(ع) در این‌باره فرمود:

همانا صاحب این امر، یارانش ‌برایش حفظ شده‌اند اگر همه مردم (از دین خدا) بروند، خداوند یارانش را برایش خواهد آورد و آن‌ها همان کسانی هستند که خداوند در وصفشان می‌فرماید: «خداوند جمعیّتی را می‏آورد که آن‌ها را دوست دارد و آنان (نیز) او را دوست دارند، در برابر مؤمنان متواضع و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند. [البرهان فی تفسیر القرآن ج‏۲ ص۳۱۴]

#آیه_انتظار بارش خیر و برکت

#آیه_انتظار

بارش خیر و برکت

و لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُون؛ [اعراف ۹۶]

و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها ایمان می‌آوردند و تقوا پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آن‌ها می گشودیم؛ ولی (آن‌ها حق را) تکذیب کردند ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم.

رسول خدا(ص) در این‌باره فرمودند:

در زمان حضرت مهدی امتم به گونه‌ای (از نعمت ها) بهره‌مند می‌شوند که هرگز این چنین بهره‌مند نشده‌اند، آسمان پیوسته بر آن‌ها می‌بارد و زمین همه روییدنی‌های خود را می‌رویاند. [ کشف الغمه ج۲ ص۴۸۸]

در حدیثی از امام صادق(ع) آمده است:

هنگامی که حضرت قائم قیام نماید، به عدالت داوری می‌کند و در دورانش، ستم رخت بر می‌بندد و به واسطه او راه‌ها امن می‌شود و زمین برکاتش را خارج می‌سازد... پس کسی از شما در آن روز جایی را برای صدقات و نیکی‌هایش نمی‌یابد؛ چراکه بی‌نیازی همه را فرا گرفته است. [کشف الغمه ج‏۲ ص۴۶۶]

قصه‌های زندگانی امام زمان(عج)

قصه‌های زندگانی امام زمان(عج)

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام رو به من کرد و فرمود:

_ ای زراره! مهدی کسی است که گروهی درباره‌ی به دنیا آمدنش تردید روا می‌دارند، برخی خواهند گفت که پدرش از دنیا رفته و جانشینی برای خود به جا نگذاشته است و گروهی بر این باور خواهند بود که او به هنگام درگذشت پدرش در شکم مادر خود بوده است و افرادی نیز خواهند گفت مهدی دو سال پیش از رحلت پدر خویش به دنیا آمده است.

باید دانست که منظور خداوند حکیم از فرمان دادن به غایب شدن حضرت مهدی پس از ولادتش، این است که بدین گونه، شیعیان را بیازماید و پیروان راستین، ثابت قدم، خالص، برجسته و ممتاز او باز شناخته شوند.

آنگاه من از امام ششم پرسیدم:

_ اگر من تا آن روزگار بودم، بهتر است چه کاری انجام دهم؟

امام صادق علیه السلام پاسخ داد:

_ این دعا را بخوان «اللهم عرفنی نفسک فانک إن لم تعرفنی نفسک لم اعرف نبیک...»

(بار خدایا! خودت را به من بشناسان که اگر خویشتن‌ را به من نشناسانی، نمی‌توانم پیام‌آورت را بازشناسم. پروردگارا! پیامبرت را به من بشناسان که اگر او را به من نشناسانی، توانایی شناخت حجت تو را نخواهم داشت.

کردگارا! حجت خود را به من بشناسان. زیرا اگر حجت خویش را به من نشناسانی، دین خود را از دست خواهم داد و‌گمراه خواهم شد.»

برگی از کتاب امام زمان (عج)، صفحه۷۶و ۷۷ و ۷۸