هزار بار فتادم ز پا و از در لطف

هزار بار فتادم ز پا و از در لطف
تو دست من بگرفتی و کار سامان یافت
چه دردها که ندانستم و دوا کردی
چه غصه ها که ز احسان دوست پایان یافت
شنیده ام که دعا گوی دوستان هستی
به حق، که دعا از تو روح عرفان یافت
هزار عیب درونم، عجب تورا خواهند
الا که دل ز نگاه تو باز ایمان یافت
قفای قافله ات پاشکسته می آیم
دل شکسته دلان ره به کوی جانان یافت