قصههای زندگانی امام زمان(عج)
پرسیدم:چه میخوانی دوست من؟
گفت:این از نامههایی است که بسیار جالب است و از سوی حضرت مهدی موعود(عج) برای دانشمند بزرگ شیعه، شیخ مفید فرستاده شده است.
با اشتیاق پرسیدم:
میشود آن را بلند بخوانی تا من هم بشنوم و از آن بهرهمند شوم؟
با گفتن «آری» موافقتش را اعلام کرد و چنین خواند:
...هر یک از برادران دینی تو که از خدا پروا کند و حقوق مالی را که بر عهده دارد، به نیازمندان بپردازد، از فتنه سر برآورده و از نگرانیهای تیره و گمراه کنندهی آن در امان خواهد بود و هر آن که بخل ورزد و نعمتهایی را که به امانت پیش اوست، به دست آنان که باید نرساند، در دنیا و آخرت در شمار زیانکاران خواهد بود. هرگاه پیروان ما که خداوند آنان را بر اطاعت خویشتن موفق بدارد، برای وفای به عهد همسو و هماهنگ میبودند و به پیمانی که با ما بستهاند وفا میکردند، برکت و مبارکیِ دیدار به تاخیر نمیافتاد و زودتر توفیق و خوشبختی زیارت ما را با راستی و دانایی، درک و احساس میکردند! آنچه ما را از دیدار آنان باز داشته، رفتارهای ناپسندی است که از آنان میبینیم، در حالی که هرگز چنین انتظاری از آنان نداریم.
برگرفته از کتاب قصههای زندگانی امام زمان(عج)، صفحه ۱۱۳ و ۱۱۴