دلنوشته_مهدوی

دلنوشته_مهدوی

حسرتی به دل‌هایمان مانده برای دیدنت؛ قلب‌هایی بی‌قرار مانده برای آمدنت؛ به خدا که این روزها فهمیده‌ایم به این طبیب و آن طبیب رو زدن، تنها عمق جراحت را بیشتر می‌کند. درد ما یک درمان دارد و آن تویی، ای حضورت مرهمی بر زخم‌های عالَم!

چه جمعه‌هایی که به جای طلوع روی ماهت، غروب آسمان را تماشا کردیم... کاش این شب‌های فراقمان یک روز سحر شود. کاش روزی این زمینِ خالی از حیات با قدم‌های تو جان بگیرد.

جهان از اضطرار، لبالب است و منتظرانت لحظه شمار و امیدوار که ثانیه ثانیه‌ی غیبت، بر سر وفای به عهد تو سپری شود. چراکه قلب‌هایمان به ما وعده می‌دهند، چیزی تا ظهورت باقی نمانده.

arbaeen_ba_shoma