غصه می سوزد مرا، باران ببار

غصه می سوزد مرا، باران ببار

کوچه می خواند تو را، باران ببار

ابرها را دانه دانه جمع کن

بر زمین دامن گشا، باران ببار

باغبان از کوچه باغان رفته است

ابر را جاری نما، باران ببار

تا بیاید آن بهار سبز سبز

تازه تر باید هوا، باران ببار

سینه ام آشوب و دل خونابه است

غصه می سوزد مرا، باران_ببار

عصر_جمعه دلگیر تر میشود

وقتی باران باشد و تو نباشی !

اللهم_عجل_لولیک_الفرج

Be_Sooye_Zohoor

مهدی_جان

مهدی_جان

برگرد که حالمان شده نامطلوب

از دست، زمان رفت و زمین شد آشوب

با دستِ سکوت، بسته شد پنجره ها

در حسرت دیدار تو هر جمعه_غروب!

این_جمعه_هم_نیامدی

اللهم_عجل_لولیک_الفرج

Be_Sooye_Zohoor

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

سپس حضرت مهدی(عج) بسوی شام خارج میشود در حالیکه  جبرئیل در رو به رو و میکائیل در پشت سر او حرکت می کنند پس ساکنان آسمان و زمین، پرندگان، حیوانات وحشی، ماهیان‌دریاها، همه و همه به سبب وجود حضرت مهدی(عج)، فرحناک و خوشحال میشوند. در دولتش درندگان در کنار چارپایان زندگی میکنند، تمام انواع بیماریهای و فقرها نابود میشود، پس آب حیات در دولتش لبریز میشود و نهرها امتداد  میکنند  و گُل‌ها و میوه‌ها زمین  را فرا میگیرند تا آنجا که حضرت مهدی(عج) تمام گنج‌های زمین را برای اهلش استخراج میکند.

منتخب الاثر ص۴۷۲

الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج

Be_Sooye_Zohoor

سلام بر مهدی صاحب زمان (عج)

سلام بر مهدی صاحب زمان (عج)

کجاست جاده عشقت مسافرش باشم؟

کجاست خیمه سبزت مجاورش باشم؟

بیا که بی تو دلم را دگر قراری نیست

گرفته بوی خزان و دلم بهاری نیست

کجائی ای همه امید این دل تنها

بیا و مرحمتی کن، بخاطر زهرا (ص)

نشسته ام چوگدائی به راهت ای آقا

مگر کنی تو نصیبم نگاهت ای آقا

غلام حلقه بگوشم مرا نگاهی کن

ز لطف وجود و کرامت بیا و شاهی کن

مردم بی پناه

مردم بی پناه

در روایت هاى اسلامى بر این موضوع تأکید شده است که از شرایط اجتماعىِ ظهور حضرت مهدى، احساس بى پناهى مردم است؛ آنها همه درها را بسته مى بینند و توان گرفتن حق خودشان را ندارند؛ از این رو، حالت یأس و بى پناهى براى مردم پدید مى آید.

صنعانى از پیامبر اکرم نقل مى کند: «بلایى دامنگیرِ این امت خواهد شد که مردم پناهگاهى نمى یابند که از شر این ظلم، بدان پناه آورند؛ که خداوند (در این هنگام) مردى از خاندان من را خواهد فرستاد...»

صنعانى، المصنّف، ح ٢٠٧٧٠

Be_Sooye_Zohoor