سلام امام زمانم
سلام امام زمانم
ای کاش همیشه یاورت باشم من
در وقت ظهور، محضرت باشم من
ھر چند که نامه ام سیاہ است ولی
بگذار سیاہ لشکرت باشم من
تعجیل درفرج پنج صلوات
افسوس که عمری پی اغیار دویدیم
افسوس که عمری پی اغیار دویدیم
از یار بماندیم و به مقصد نرسیدیم
سرمایه ز کف رفت و تجارت ننمودیم
جز حسرت و اندوه، متاعی نخریدیم
بس سعی نمودیم که ببینیم رخ او را
جانها به لب آمد، رخ دلدار ندیدیم
ما تشنه لب اندر لب دریا متحیر
آبی به جز از خون دل خود نچشیدیم
ای حجّت حق، پرده ز رخسار برافکن
کز هجر تو ما پیرهن صبر دریدیم
ای دست خدا، دست برآور که ز دشمن
بس ظلم بدیدیم و بسی طعنه شنیدیم
شاها ز فقیران درت روی مگردان
بر درگهت افتاده به صد گونه امیدیم
در پناه صاحب الزمان
یکی می پرسد اندوه تو از چیــست؟؟؟
یکی می پرسد اندوه تو از چیــست؟؟؟
سبب ساز سکوت مبهـــــمت کیـــست؟؟؟
برایش صادقانه می نویسم...
برای آنکه باید باشد و نیســـت!!! ...
اللهم عجل لولیک الفرج
صبحتون مهدوی
عصر غیبت و امتحان های گوناگون
عصر غیبت و امتحان های گوناگون
آیه ۱۵۵ سوره مبارکه بقره
"وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ"
ترجمه آیه
و قطعاً شما را با چیزى از ترس، گرسنگى، زیان مالى و جانى و کمبود محصولات، آزمایش مى‌کنیم و صابران (در این حوادث و بلاها را) بشارت بده.
تفسیر مهم آیه
امام صادق (ع) فرموده است: «پیش از ظهور قائم نشانه هایی از جانب خدای تعالی برای مومنان خواهد بود.»
راوی گوید: عرض کردم : فدای شما شوم، آن ها کدام است؟
فرمودند: «این قول خدای تعالی که (وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِینَ) ؛
یعنی شما مومنان را پیش از خروج قائم (عج) می آزماییم به خوف از پادشاهان بنی فلان در آخر سلطنت آن ها و گرسنگی به واسطه گرانی قیمت ها و کاستی در اموال به واسطه کسادی داد و ستد و کمی سود و کاستی نفوس به واسطه مرگ و میر فراوان و کاستی در ثمرات به واسطه کمی برداشت محصولات زراعتی و در آن هنگام صابران را به تعجیل خروج قائم مژده بده.
کمال الدین و تمام النعمه، ج 2 ، ص 649
برشی از کتاب: گرفتارى هاى اهل کوفه، به خاطر بى‌وفایى به اهل بیت علیهم‌السلام:
برشی از کتاب:
گرفتارى هاى اهل کوفه، به خاطر بى‌وفایى به اهل بیت علیهم‌السلام:
اگر اهل کوفه، از این صفت دیرینه خویش دست بر مى‌داشتند و به امام حسن (علیه‌السلام) که همگى بامیل و رغبت با او بیعت کرده بودند، وفادار مى‌شدند، هرآینه همین امام نیز چون پدرش بر معاویه مى‌تاخت و روز روشن را بر وى تاریک مى‌ساخت. ولى با کدام لشکر و…؟! رؤساى لشکر، از معاویه پولهایى گرفتند و با او زد و بندهایى کردند، و حتّى حاضر شدند که امام حسن(علیه‌السلام) را به او تحویل دهند، و هر عشیره و قبیله‌اى هم از رئیس خود اطاعت مى‌کند نه از امام. بنابراین، امام (علیه‌السلام) چگونه مى‌توانست با معاویه بجنگد؟ اگر مى‌جنگید، منجر به نابودى او و اهل بیت و چند نفرى که از شیعیان واقعى بودند، مى‌شد و این، نهایت آرزوى معاویه بود. اهل کوفه، بى‌وفایى خود را مجدّدآ ثابت کردند و به همین خاطر امام (علیه‌السلام) با معاویه صلح کرد و شرایطى را به میان آورد. آنگاه از کوفه و اهلش دست شست و روى گرداند و همان گوشه حجاز (مدینه) را اختیار فرمود. پس امام حسن (علیه‌السلام) به سبب رفتار گذشته آنان با پدرش و خودش، از آنان چشم پوشید و رفت. اهل کوفه، با از دست دادن اهل بیت پیغمبر اکرم (صلی‌اله‌علیه‌وآله) گرفتار سختى ها، شکنجه‌ها و ظلم هاى عمّال معاویه شدند و به راستى که همه چیز را از دست دادند و این، نتیجه رفتار آنان با امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و ناله و نفرین هاى آن امام مظلوم است. باید به جاى آن سرور، «مغیره بن شعبه» و «زیاد بن ابیه» بالاى منبر روند، و آن‌ها را ارشاد و هدایت نمایند و با تازیانه و شمشیر خود ادب کنند.
تاریخ سیدالشهدا(ع)
نوشته عباس صفایی حائری
معرفی_کتاب_ویژه_محرم
لینک خرید: yon.ir/VuUD8
مسجد مقدس جمکران:
Jamkaran_ir