گریه امام زمان

گریه امام زمان

مرحوم لطیفی نسب نقل میکند: یکی از بندگان صالح خدا و شیعیان و مخلصان حضرت مهدی، چندی پیش محضر امام زمان مشرف شده بود و نقل میکرد:

به حدی امام زمان را ناراحت دیدم که همین طور از چشمان شان اشک جاری بود و از شیعیان و دوستانشان گله مند بودند که: "چرا این قدر در حق ما جفا و کوتاهی میکنند و برای ما دعا نمیکنند؟ در صورتیکه اگر شیعیان و محبّان با اخلاص ما، دعا و استغاثه کرده و از خدا طلب فرج کنند، خدا به آنها فرج داده و از این گرفتاری روز افزون دنیا آنها را نجات میدهد؛ ولی افسوس که این ها در دعا کردن کوتاهی میکنند" (راه وصال؛ ص۱۳۴)

مرحوم لطیفی نسب از دلباختگان امام عصر بود که در سال ۸۶ شمسی درگذشت. در عظمت ایشان همین بس که مرجع بزرگوار تقلید آیت الله صافی گلپایگانی در پیام تسلیت به خانواده ایشان اینگونه فرمودند: "مقام ایشان را با امثال جناب عثمان بن سعید (اولین نائب حضرت) میشود قیاس کرد.... از ایشان اسراری در سینه من است که نمیتوانم برای کسی بگویم"

با هر گناه فا صله می گیرم از شما

با هر گناه فا  صله می گیرم از شما

وقتی میان نفس و هوس جنگ می‌شود

شیطان دوباره دست به نیرنگ می‌شود

نقشه کشیده است، مرا دشمنت کند

با لشگر گناه هماهنگ می‌شود

دارد حنای توبه و شرمی که داشتم

پیش عزیز فاطمه بی رنگ می‌شود

با هر گناه فاصله می گیرم از شما

کم کم وجب وجب، دو سه فرسنگ می‌شود

اشکم چه شد؟! به جان تو باور نداشتم

روزی دلم ز فرط حسد سنگ می‌شود

آقا ببخش، بس که سرم گرم زندگیست

کمتر دلم برای شما تنگ می‌شود!

مجتبی خنافری (ابا حسین)