دیگر به جان فاطمه، بس باشداین هجرکهن

دیگر به جان فاطمه،  بس باشداین هجرکهن

ای اخرین تصنیف من ای معبدوآیین من

ازهجرتوازعطرتوجانابرآید جان زتن

ای آخرین باران عشق درقلب بی روح زمین

جان خزان ازنام توآید به سر ای بهترین

ای آخرین خورشیدمهر پنهان شده اندرسحاب

آخربگوبی جام می کس می شود مست شراب

ای آخرین دریای نور ای توهمه شادی وشور

آن دم که آیی عالمی ازبودنت غرق سرور

ای آخرین امیددل درفصل سردبی کسی

شاید که بااین پاره خط بردرد بی درمان رسی

ای آخرین گلبرگ گل پرپرشده بردست باد

باشدکه بایک برگ گل گلشن شودباغ ازنهاد

ای آخرین نجم سماء والاترین قدروبهاء

مانده زنسل فاطمه، نسل علی، اهل کساء

ای آخرین تعبیرخوش ازخواب ظلم وجوروغم

باحکم فرمانداریت باشد ز دنیا غصه کم

ای آخرین آغاز خوش درختم درد انتظار

حتی سخن گفتن ز تو باشد برایم افتخار

ای آخرین نجوا دمی پیش از سکوت و مردگی

فریادکن تا برکشدرخت از جهان افسردگی

ای آخرین هستی من ای شورمن *مهدی*من

دیگر به جان فاطمه بس باشداین هجرکهن

امام زمان علیه السلام در آینه کلام معصومین علیهم السلام

امام زمان علیه السلام در آینه کلام معصومین علیهم السلام

رسول اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم): «طوبى للصابرین فى غیبته، طوبى للمقیمین على محبته».

خوشا به حال صبر کنندگان در ایام غیبتش، خوشا به حال پایداران بر دوستى و محبتش.

امیرالمؤمنین (علیه السلام):«

انتظروا الفرج ولاتیأسوا من روح الله، فان احب الاعمال الى الله عزوجل انتظار الفرج ... والمنتظر للفرج کالمتشحط بدمه فى سبیل الله».

انتظار فرج بکشید و از رحمت خدا ناامید نگردید، زیرا محبوبترین اعمال نزد خداى عزوجل، انتظار فرج است. و همانا منتظران فرج مانند شهیدانى هستند که در راه خدا، در خون خود مى غلتند.

بحارالانوار، ج 52، ص 123.

حضرت زهرا (س) می‌فرمایند:

قال لی رسول اللّه (ص) أبشری یا فاطمه، المهدیّ منک.

رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) به من فرمودند: ای فاطمه، تو را بشارت باد به اینکه حضرت مهدی (عج) از نسل توست.

منتخب الاثر صفحه 192

امام زمان علیه السلام در آینه کلام معصومین علیهم السلام

امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) فرمودند:ما منّا احدٌ اِلاّ ویقع فی عنقه بیعه لطاغیه زمانه اِلاّ القائم الّذی یصلّی روح اللّه عیسی بن مریم خلفه فان اللّه عزّوجلّ یخفی ولادته و یُغیّب شخصه لئلاّ یکون لأحد فی عنقه بیعه.

هیچ یک از ما اهلبیت نیست مگر آنکه بیعتی از طاغوت زمانش را اجباراً بر عهده دارد. مگر حضرت قائم که عیسی بن مریم، روح اللّه پشت سر او نماز می‌گذارد. خداوند ولادت او را مخفی می‌دارد و شخص او را از دیدگان، غایب می‌گرداند، تا بیعت هیچ کس را بر گردن نداشته باشد.

کمال‌الدین و تمام النعمه جلد 1 باب 29 صفحه 316

امام حسین (علیه السلام):«... اما ان الصابر فى غیبته على الاذى والتکذیب، بمنزلة المجاهد بالسیف بین یدى رسول الله صلى الله علیه و آله»

به تحقیق که صبرکنندگان در غیبتش بر اذیت ها و تکذیب ها، مانند مجاهدان با شمشیر در سپاه پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم)هستند.

اعلام الورى، ص 384

امام زین العابدین (علیه السلام):

«من ثبت على ولایتنا فى غیبة قائمنا، اعطاه الله أجر الف شهید مثل شهداء بدر و احد»

هر که در دوران غیبت قائم ما، بر ولایت ما ثابت قدم باشد، خداوند پاداش هزار شهید مانند شهداى بدر و احد را به او عطا مى فرماید.

کشف الغمه، ج 3، ص 312

امام صادق (علیه السلام):

«المنتظر للثانى عشر کالشاهر سیفه بین یدى رسول الله صلى الله علیه و آله یذب عنه».

کسى که منتظر امام دوازدهم است مانند کسى است که در کنار رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) و براى دفاع از آن حضرت شمشیر مى زند.

غیبت نعمانى، ص 41

انسان بیدار همواره کشیک نفس می کشد و پاسبان حرم دل است و...

انسان بیدار همواره کشیک نفس می کشد و پاسبان حرم دل است و واردات و صادرات دهان خود را می پاید و دار هستی را کارخانه ای بزرگ می یابد که با عمّال بیشمار " و ما یعلم جنود ربک الا هو " دست هم گرفته در کارند تا انسان بسازند و از عالمی تحویل به عالم دیگر دهند و می گوید که مروت نباشد که کفران شود و جبران نشود .

اما در باب شیوه پسندیده سکوت ، حق است که :

هر که را اسرار حق آموختند

مُهر کردند و دهانش دوختند

هر که خاموش شد گویا شد . هر که چشم سر بست بینا شد . هر که مراقب است سرور است . چه این که کلید نیکبختی در مشت اوست و نگین پیروزی در انگشت او .

قیامت با توست نه در آخر طول زمانی . رسول الله (ص) به قیس ابن عاصم فرمود : " ان مع الدنیا آخره " .

از ماه شعبان که میقات شهر الله است ، غسل توبه کن و لباس وفا و ولا از دل و جان محرم شو و از صمیم قلب لبیک گو و در خویشتن سفری کن و گرد کعبه عشق طواف کن که دستی از غیب برون آید و کاری بکند.

در روز، مشغله و آمد و شد و اسباب انصراف انسان بسیار زیاد است، بخلاف شب که هنگام آرامش قوله سبحانه: " انا سنلقی علیک قولا ثقیلا ان ناشئه الیل هی اشد و طئا و اقوم قیلا ان لک فی النهار سبحا طویلا". لذا اذکار و اوراد و خلوت را در شب تاثیری خاص است که در روز نیست، به خصوص در ثلث آخر لیل.

اهل الله گفتند که هیچ نوع از انواع اذکار و عبادات در ترقی درجات و مقامات معنوی کلمه طیبه "لا اله الا الله" ندارد. از این روی رسول خدا (ص) فرمود: " کل حسنه یعملها الرجل توزن یوم القیامه الا شهاده لا اله الا الله فانها لا توضع فی المیزان و وضعت السماوات و الارضون السبع و ما فیهن کان لا اله الا الله ارجح من ذلک" به پارسی این که: در روز رستاخیز هر کار نیک سنجیده شود جز گواهی دادن به لا اله الا الله که آن را در ترازو ننهند چه اگر در ترازو رود، آسمان ها و زمین های هفتگانه با وی برابری نکنند. کنایه از این که ثواب این کلمه را نهایت نبود و به شمار نیاید و هیچ چیز هم سنگ او نگردد.

در این اوان که بحمدالله با " لا اله الا الله" محشوری ، خوش آن که با دوست، حشر علی الدوام دارد. حبیبا همت بلند دار و از کمال اخلاص:

دوست بگو دوست بگو دوست دوست

تا نگری هر چه بود اوست اوست

منبع : رساله شریف صراط سلوک

#حضرت_علامه_حسن_زاده_آملی

ظهور در کلام امام حسین (علیه‌السلام)

ظهور در کلام امام حسین (علیه‌السلام)

امام حسین علیه‌السلام:

لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیا إلاّ یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللّه ُعَزَّوَجَلَّ ذلِکَ الْیَوْمَ حَتّى یَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدى، فَیَمْلَأُها عَدْلاً وَ قِسْطاً کَما مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً، کَذلِکَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللّه ِصلی الله علیه و آله یَقُول

 اگر از دنیا بجز یک روز باقى نمانده باشد، خـداوند آن روز را طـولانى خواهـد کـرد تا اینکه مردى از خاندان من ظهور کند و دنـیا را پـر از عـدل و داد کند، همانگونه که از ظلم و ستم پر شده است؛ از رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین شنیدم.

بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۱۳۳

امامی داریم که هم جمال دارد در حداعلای آن و هم کمال در غایت آن ، هم صورت زیبا و نورانی دارد و

امامی داریم که هم جمال دارد در حداعلای آن و هم کمال در غایت آن ، هم صورت زیبا و نورانی دارد و هم سیرت پر بار و نورانی، هم دست خدمت و مهربانی بر خلق دارد و هم ایمان عمیق و سرشار از معنویت به سر منشأ معدن عظمت؛ خدای جلیل و جمیل. آنچه پیش رو دارید، نگاهی است به گوشه هایی از زیباییهای ظاهری حضرت مهدی علیه السلام

زیبا روی نورانی

پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله  او را مظهر زیبائی اهل بهشت میداند: «اَلْمَهْدِیُّ طَاوُوسُ اَهْلِ الْجَنَّةِ عَلَیْهِ جَلَابِیبُ النُّورِ؛ (1)

مهدی طاووس(زیبائی و جمال) اهل بهشت است که جامه هایی از نور او را در بر گرفته است.»

در باره چهره آن حضرت، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اَلْمَهْدِیُّ مِنْ وُلْدِی وَجْهُهُ کَالْقَمَرِ الدُّرِّیِّ؛ (2)

مهدی از نسل من است. سیمایش چون ماه تابان است »

و امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «حَسَنُ الْوَجْهِ حَسَنُ الشَّعْرِ یَسِیلُ شَعْرُهُ عَلَی مِنْکَبیْهِ وَ نُورُ وَجْهِهِ یَعْلُو سَوَادَ لِحْیَتِهِ؛ (3)

 زیبا چهره و زیبا موی است و موی او بر شانه هایش فرو ریخته و درخشندگی چهره اش بر سیاهی محاسنش غلبه می کند.»

خال زیبای صورت

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «اَکْحَلُ الْعَیْنَیْنِ کَثُّ اللِّحْیَةِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ

(4) دیدگان مبارکش سرمه کشیده، محاسن مبارکش پرمو و بر گونه راست او یک خال است.»

و امام علی علیه السلام فرمود: «مهدی دیدگانی مشکی، موهایی پر پشت، چهره ای چون ماه تابان، پیشانی باز و درخشان، خالی بر گونه راست دارد.» (5)

قامت موزون

امام صادق علیه السلام در این باره فرمود: «لَیْسَ بِالطَّوِیلِ الشَّامِخِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّازِقِ بَلْ مَرْبُوعُ الْقَامَةِ مُدَوَّرُ الْهَامَةِ وَاسِعُ الصَّدْرِ صَلْتُ الْجَبِینِ مَقْرُونُ الْحَاجِبَینِ عَلَی خَدِّهِ الْاَیْمَنِ خَالٌ کَاَنَّهُ فُتَاتُ الْمِسْکِ عَلَی رَضْراضَةِ الْعَنْبَرِ؛ (6)

دراز قامتِ بلند و کوتاه قامت چسبیده [به زمین] نیست، بلکه میان قامت است، سیمایی گرد، سینه ای فراخ، پیشانی ای باز و ابروانی به هم رسیده دارد و خالی بر گونه راست اوست چون دانه مشک که بر قطعه عنبر متراکم ساییده شده است.»

چهره جوان و تغییر ناپذیر

امام صادق علیه السلام فرمود: «اِنَّهُ مِنْ اَعْظَمِ الْبَلِیَّةِ اَنْ یَخْرُجَ اِلَیْهِمْ صَاحِبُهُمْ شَاباًّ وَ هُمْ یَحْسَبُونَهُ شَیْخا کَبِیرا؛ (7)

از امتحانات بزرگ [خداوندی] است که صاحبشان به صورت جوانی ظاهر می شود، در حالی که آنها او را پیری کهنسال تصور می کنند.»و در حدیث دیگر فرمود: «در صاحب الزمان نشانی از حضرت یونس هست و آن اینکه بعد از غیبتش، به صورت جوانی ظاهر می شود.» (8)

قدرت بدنی

در این باره امام صادق علیه السلام فرمود:

«اِنَّ الْقَائِمَ اِذَا خَرَجَ کَانَ فِی سِنِّ الشُّیُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ قَوِیاًّ فِی بَدَنِهِ لَوْ مَدَّ یَدَهُ اِلَی اَعْظَمِ شَجَرَةٍ عَلَی وَجْهِ الْاَرْضِ لَقَلَعَهَا وَلَوْ صَاحَ بِالْجِبَالِ تَدَکْدَکَتْ صُخُورُهَا لَا یَضَعُ یَدَهُ عَلَی عَبْدٍ اِلَّا صَارَ قَلْبُهُ کَزُبُرِ الْحَدِیدِ؛ (9)

قائم(علیه السلام) هنگامی که ظهور می کند، در سن کهولت خواهد بود، ولی با سیمای جوانی و نیروی بدنی قوی که اگر دستش را به سوی قوی ترین درخت روی زمین بکشد، از ریشه بر می کند و اگر بر کوهها بانگ بزند، سنگهایش فرو ریزد. دستش را بر هیچ بنده ای نمی گذارد، جز آنکه قلبش چون قطعه آهن محکم و استوار می گردد.»

از این روایت، ولایت تکوینی حضرت بر جهان هستی فهمیده میشود.

بوی خوش

امام رضا علیه السلام فرمود: «وَ تَکُونُ رایِحَتُهُ اَطْیَبَ مِنْ رَایِحَةِ الْمِسْکِ؛ (10)

بوی خوش او از بوی خوش مشک معطرتر است.»

اللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

1.مکیال المکارم، ج1، ص 67.

2. مکیال المکارم، ص 67.

3. بحارالانوار، محمد باقر مجلسی،  ج 51، ص 36

4. منتخب الاثر، ص 166.

5. منتخب الاثر، ص 186.

6. بحارالانوار، ج 51، ص 3 و 19،

7. منتخب الاثر، ص 258.

8. بحارالانوار، ج 52، ص 287

9.منتخب الاثر، ص 221

 10.إلزام الناصب، ص9