شیعیان ما به اندازه یک لیوان آب خوردن ما را نمی خواهند.
حاج محمدعلی فشندی تهرانی در حیاط مسجد مقدس جمکران مشغول دعا و مناجات و توسل به محضر حضرت بقیه الله(روحی فداه) بود که سیدی باعظمت را دید. با خود گفت این سید از راه رسیده و شاید تشنه باشد، به طرف او رفت و لیوان آبی که در دست داشت را به سمتشان گرفت و از آن سید خواست برای فرج امام زمان(عج) دعا کند. سید پس از نوشیدن آب فرمود:
«شیعیان ما به اندازه آب خوردنی ما را نمی‌خواهند، اگر بخواهند دعا می‌کنند و فرج ما می‌رسد».
تا این را فرمود، حاج محمدعلی نگاه کرد و دیگرآن حضرت را ندید و ناگاه متوجه شد امام زمان(ارواحنا فداه) را ملاقات نموده است.»
لحظه‌ای چشم سر ببند و چشم دل باز کن و بار دیگر این تشرف را با جان و دل بخوان، شاید این بار تو نیز به مانند من خجلت زده از شنیدن ندای مظلومیت امام زمان خویش باشی.
به راستی در ۲۴ ساعت عمر یک شبانه‌روز چند دقیقه به مولا و امام حی و زنده زمانمان اختصاص دارد؟
مگر نه این است که رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمودند:
«اَفْضَلُ العِبادَةِ اِنْتِظارُ الفَرَجِ»؛ برترین عبادات، انتظار ظهور و فرج است.
مگر کلید فرج مولا به حرکت و دعای ما بستگی ندارد پس ما را چه می‌شود که ادعای منتظر و شیعه بودن و دوست‌داشتن امام را داشته اما قدمی برای خروج از ظلمت و تاریکی غیبت به سمت روشنای ظهور برنمی‌داریم؟
#امام_زمان